🔴سوال: به چه دلیل میگوییم که خدا یکی است⁉️
🔵پاسخ : اگر دو خدا فرض شود، از سه صورت زیر، خارج نیست :
1. هر دو قوی هستند‼️
2.هر دو ضعیفند‼️
3.یکی قوی و دیگری ضعیف است‼️
✅در صورت اول، که هر دو قوی باشند، باید هر یک منطق های برای ظهور قدرت شان داشته باشند و این باعث میشود که هر دو محدود باشند [ومیدانیم] که محدودیت، نقص است.اگر [هم] بخواهیم که این نقص نباشد باید اراده هر دو بالسویه در عالم جاری باشد که اگر این اراده در تمام جهات بالسویه باشد [دیگر] فرض دو خدا بودن، معنی ندارد [ و معنای این سخن این است که هر دو یکی هستند] و اگر هر دو، اختلاف داشته باشند، هرج و مرج بوجود میآید، حال آنکه بر اساس برهان نظم، در تمام عالم، نظم حاکم است.
✅در صورت دوم که هر دو ضعیف باشند، هیچکدام، خالق نخواهند بود زیرا لازمه ضعف، نیاز است حال آنکه در صفات ثبوتیه، [معلوم میشود که] یکی از صفات خدا، بی نیاز بودن است.
✅در صورت سوم که یکی را قوی و دیگری را ضعیف، فرض کنیم، مسلما خدایتعالی، ذاتا حدود قدرتش بی نهایت است و به طور مطلق، نقص در ساحت قدسش راه ندارد.
🔵بنابراین بر اساس برهان معلوم شد که آفریننده ی جهان یگانه [و یکتا] است
قرآن کریم در آیه 22 سوره انبیا، فقط به صورت اول (قوی بودن هر دو خدا) اشاره نموده است زیرا در دو صورت دیگر(ضعیف بودن یک خدا و یا هر دو) ،مطلب روشن است:
💠 «لَوْ كانَ فيهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللَّه ِرَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُون » :اگر در آسمان و زمين، جز «اللَّه» خدايان ديگرى بود، فاسد می شدند (و نظام جهان به هم می خورد)! منزه است خداوند پروردگار عرش، از توصيفى كه آنها می كنند.
📚منبع :کتاب «آغازدانش»، پنجاه پرسش اعتقادی
اثر: علامه شیخ عباس مخبر دزفولی، ص 46-45